Recensie: The King of Kong
Ik ben deze week begonnen met een nieuw cursusje via Coursera: Online Games – Literature, New Media, and Narrative. In deze eerste week sprak de professor in één van zijn lectures over de ontwikkeling van computerspellen door de jaren heen. De oudste computerspellen waar iedereen kennis mee kon maken (je had nog geen computer thuis) waren natuurlijk oude arcade games, zoals Space Invaders, Pacman en…Donkey Kong. En daarbij noemde hij een favoriete film van hem over dat onderwerp: The King of Kong: A Fistful of Quarters (nee, geen Dollars).
Goed, het is geen film, maar een documentaire. En hij was me ook al eens eerder aangeraden door iemand. Nu dan toch maar gekeken. Het gaat over de missie van een Amerikaan om het wereldrecord Donkey Kong te verbeteren. Deze man, Steve Wiebe, is een eigenlijk een vrij sympathieke en normale vader en leraar (okee, met een iets overdreven Donkey Kong hobby), die thuis een oude spelkast heeft staan waar hij een aardig moppie van het bewuste spel op kan spelen. De documentaire begint met een terugblik op een evenement in 1982 waar alle (toen) regerende recordhouders van de belangrijkste spellen bij elkaar kwamen. Daarbij worden nagenoeg alle andere personen in de documentaire ook gelijk voorgesteld (mede op archiefbeeld). De belangrijkste daarvan:
- De huidige recordhouder (en schijnbaar een celebrity in bepaalde kringen) met last van een veel te groot ego. Doet ook iets in de hot sauce business.
- Diens vriendjes van Twin Galaxies (een clubje scheidsrechters dat alle records bijhoudt en controleert op mogelijke fraude door urenlang naar ingezonden VHS banden van recordpogingen te kijken). Ook een spannende hobby.
- En één of andere vreemde snuiter die op zijn beurt weer ruzie met ze heeft (over een record van een ander spel) en graag op foto’s poseert met half-naakte vrouwen.
Walter Day (in uniform) en Steve Wiebe
Een kleurrijk gezelschap dus. Ik zal niet de hele loop van de documentaire vertellen, want het is fascinerend genoeg om zelf te ontdekken. In het kort komt het er op neer dat onze uitdager gewoon graag een nieuw record wil neerzetten, maar door haat en nijd tussen verschillende mensen en een ons-kent-ons cultuurtje daar maar zeer moeizaam een eerlijke kans toe krijgt. En er ging een wereld voor me open. Je moet natuurlijk eigenlijk niet verbaasd zijn dat mensen zoveel jaren na dato nog zo obsessief bezig zijn met verrichtingen uit begin jaren ’80 (de docu zelf is met name opgenomen in 2005). Het zijn tenslotte Amerikanen. Maar toch..ze nemen het allemaal wel erg serieus. Het leverde voor mij in ieder geval een zeer vermakelijk anderhalf uur aan kijkvoer op, met een ‘held’ die je de winst gunt aan het einde. Ik zou ‘m iedereen aanraden, ook al heb je totaal niets met Donkey Kong of oude arcade games in het algemeen.
Wat ik na het zien van films meestal achteraf nog wel even doe is trivia en achtergronden nalezen. Zo ook hier. Hoe is het na de documentaire verder gelopen? Wat is er waar, verdraaid en gelogen? Zijn er nog records gesneuveld nadien? Wie is de huidige recordhouder? En is er meer om te zien over het onderwerp? Nou, in ieder geval is er nog een ándere documentaire (ook uit 2007) die schijnbaar meer in algemene zin gaat over het wereldje en (voor een deel) dezelfde mensen (Chasing Ghosts: Beyond the Arcade). Die ga ik ook maar eens kijken denk ik zo.